Eiceldonatie
Voor wie wordt deze behandeling aangewezen?
Eiceldonatie kan aangewezen zijn indien de vrouw:
- geen eicellen meer heeft (premature ovarieel falen of menopauze).
- weinig eicellen heeft en/of eicellen met een slechte kwaliteit, waardoor een zwangerschap onmogelijk wordt, ondanks de technieken van in vitro fertilisatie.
- draagster is van een genetische aandoening die kan worden doorgegeven aan het kind.
Wettelijke bepalingen
De Belgische wetgeving laat eiceldonatie toe tussen twee personen die elkaar kennen (gekende donatie) of twee personen die elkaar niet kennen (anonieme donatie).
Er bestaan echter zeer weinig anonieme sponane eiceldonoren. Het is in België verboden om reclame te maken voor eiceldonatie en om de donoren te vergoeden. Er kan hiervoor een aanvraag worden gedaan, doch er is een wachtlijst om hiervoor in aanmerking te komen.
Het is mogelijk om bij een zus, een familielid of een vriendin eicellen weg te halen, te bevruchten en deze bevruchte eicellen (embryos) vervolgens bij de ontvangster terug te plaatsen (gekende donatie).
Het is ook mogelijk om aanvraag te doen voor een 'wisseldonatie'.
In het geval van een wisseldonatie, kan u komen met een eiceldonor dewelke vervolgens anoniem haar eicellen kan donoren aan een ander koppel. In ruil, krijgt u eicellen van een andere anonieme eiceldonor.
In principe, moet de eiceldonor voor anonieme donatie:
- meer dan 18 jaar zijn en minder dan 36 jaar (35 jaar en 364 dagen)
- voldoen aan medische criteria alsook aan de paraklinische onderzoeken gevraagd door de arts
- verplicht op consultatie gaan bij een psycholoog
- verplicht op consultatie gaan bij een geneticus.
In principe, moet de eiceldonor voor gekende donatie:
- meer dan 18 jaar zijn en minder dan 39 jaar (38 jaar en 364 dagen)
- een kind hebben
- voldoen aan medische criteria alsook aan de paraklinische onderzoeken gevraagd door de arts
- verplicht op consultatie gaan bij een psycholoog
- verplicht op consultatie gaan bij een geneticus.
Deze voorwaarden worden echter per geval bekeken.
Wettelijk dient de eicelontvangster de aanvraag voor medisch begeleide voortplanting te hebben gedaan voor haar 45e verjaardag.
De terugplaatsing van de embryos dient te gebeurden voor haar 48e verjaardag.
Behandeling
De eiceldonor moet een hormonale behandeling ondergaan om de eierstokken te stimuleren.
Deze stimulatie duurt een tiental dagen en is gebaseerd op hetzelfde principe als de behandelingen voor een standaard IVF procedure.
De rijping van de eicellen moet worden opgevolgd door een gynaecoloog die verschillende bloedafnames en echografieën zal uitvoeren. Wanneer de eicellen rijp zijn, wordt de eisprong uitgelokt door een laatste injectie laat op de avond.
De dag van de eicelaspiratie wordt de eiceldonor opgenomen in het dagziekenhuis. De procedure gebeurd gewoonlijk onder sedatie (lichte algemene anesthesie).
De eicelontvangster dient onderzoeken te ondergaan die bevestigen dat de embryos kunnen worden teruggeplaatst en dient vervolgens een behandeling te starten om de innesteling van het embryo voor te bereiden.
De behandeling van de eiceldonor en eicelontvangster hoeven niet op hetzelfde moment plaats te vinden. Na de bevruchting van de eicellen van de donor, kunnen embryos worden ingevroren, om het juiste moment van terugplaatsting bij de receptor af te wachten, zonder dat dit de kans op zwangerschap vermindert.
Resultaten
De resultaten van eiceldonatie zijn goed en zijn voornamelijk afhankelijk van de leeftijd van de eiceldonor.
Gemiddeld zal meer dan 60% van de eicelontvangers zwanger worden na zijn 3e terugplaatsing.
Interesse om anonieme eiceldonor te worden?
Gelieve deze vragenlijst in te vullen. Wij zullen spoedig contact met u opnemen.