MBV - Donatie van gameten

Eiceldonatie

Voor wie wordt deze behandeling aangewezen?

Eiceldonatie kan aangewezen zijn indien de vrouw:

• geen eicellen meer heeft (premature ovarieel falen of menopauze).
• weinig eicellen heeft en/of eicellen met een slechte kwaliteit, waardoor een zwangerschap onmogelijk wordt, ondanks de technieken van in vitro fertilisatie.
• draagster is van een genetische aandoening die kan worden doorgegeven aan het kind.

 

Wettelijke bepalingen

De Belgische wetgeving laat eiceldonatie toe tussen twee personen die elkaar kennen (gekende donatie) of twee personen die elkaar niet kennen (anonieme donatie).

Er bestaan echter zeer weinig anonieme sponane eiceldonoren. Het is in België verboden om reclame te maken voor eiceldonatie en om de donoren te vergoeden. Er kan hiervoor een aanvraag worden gedaan, doch er is een wachtlijst om hiervoor in aanmerking te komen.

Het is mogelijk om bij een zus, een familielid of een vriendin eicellen weg te halen, te bevruchten en deze bevruchte eicellen (embryos) vervolgens bij de ontvangster terug te plaatsen (gekende donatie).

Het is ook mogelijk om aanvraag te doen voor een 'wisseldonatie'.

In het geval van een wisseldonatie, kan u komen met een eiceldonor dewelke vervolgens anoniem haar eicellen kan donoren aan een ander koppel. In ruil, krijgt u eicellen van een andere anonieme eiceldonor.

 

In principe, moet de eiceldonor voor anonieme donatie:

• meer dan 18 jaar zijn en minder dan 36 jaar (35 jaar en 364 dagen)
• voldoen aan medische criteria alsook aan de paraklinische onderzoeken gevraagd door de arts
• verplicht op consultatie gaan bij een psycholoog
• verplicht op consultatie gaan bij een geneticus.

In principe, moet de eiceldonor voor gekende donatie: 

• meer dan 18 jaar zijn en minder dan 39 jaar (38 jaar en 364 dagen)
• een kind hebben
• voldoen aan medische criteria alsook aan de paraklinische onderzoeken gevraagd door de arts
• verplicht op consultatie gaan bij een psycholoog
• verplicht op consultatie gaan bij een geneticus.

Deze voorwaarden worden echter per geval bekeken.

Wettelijk dient de eicelontvangster de aanvraag voor medisch begeleide voortplanting te hebben gedaan voor haar 45^e verjaardag.

De terugplaatsing van de embryos dient te gebeurden voor haar 48^e verjaardag.

 

Behandeling

De eiceldonor moet een hormonale behandeling ondergaan om de eierstokken te stimuleren.

Deze stimulatie duurt een tiental dagen en is gebaseerd op hetzelfde principe als de behandelingen voor een standaard IVF procedure.

De rijping van de eicellen moet worden opgevolgd door een gynaecoloog die verschillende bloedafnames en echografieën zal uitvoeren. Wanneer de eicellen rijp zijn, wordt de eisprong uitgelokt door een laatste injectie laat op de avond.

De dag van de eicelaspiratie wordt de eiceldonor opgenomen in het dagziekenhuis. De procedure gebeurd gewoonlijk onder sedatie (lichte algemene anesthesie).

De eicelontvangster dient onderzoeken te ondergaan die bevestigen dat de embryos kunnen worden teruggeplaatst en dient vervolgens een behandeling te starten om de innesteling van het embryo voor te bereiden.

De behandeling van de eiceldonor en eicelontvangster hoeven niet op hetzelfde moment plaats te vinden. Na de bevruchting van de eicellen van de donor, kunnen embryos worden ingevroren, om het juiste moment van terugplaatsting bij de receptor af te wachten, zonder dat dit de kans op zwangerschap vermindert.

 

Resultaten

De resultaten van eiceldonatie zijn goed en zijn voornamelijk afhankelijk van de leeftijd van de eiceldonor. 

Gemiddeld zal meer dan 60% van de eicelontvangers zwanger worden na zijn 3^e terugplaatsing.

 

Interesse om anonieme eiceldonor te worden?

Gelieve deze vragenlijst in te vullen. Wij zullen spoedig contact met u opnemen.

 

Spermadonatie

Wat is spermadonatie?

Dit is een techniek van geassisteerde medische voortplanting met het sperma van een andere man dan die van het koppel, ofwel omdat deze laatste met zijn eigen zaadcellen (spermatozoïden) geen kinderen kan verwekken, ofwel omdat er geen man is in het initiële ouderproject (alleenstaande vrouw, lesbisch koppel).

 

Voor wie is dit type van behandeling bestemd?

Spermadonatie kan aangewezen zijn:

- Voor koppels waarvan de man geen zaadcellen heeft (azoöspermie), te weinig zaadcellen heeft (oligspermie), of zaadcellen van te slechte kwaliteit (teratospermie) heeft om een zwangerschap te bekomen, ondanks de in-vitrofertilisatie behandeling.

- Indien de man drager is van een ernstige genetische aandoening die hij bij het gebruik van zijn eigen zaadcellen zou kunnen overdragen.

- Voor lesbische koppels of alleenstaande vrouwen met een kinderwens.

 

Belgische wet

Spermadonatie is toegestaan voor heteroseksuele koppels, alleenstaande vrouwen en lesbische koppels.

Anonieme donatie is toegelaten, net zoals een gekende donatie waarbij er een overeenkomst wordt gemaakt tussen de donor en het ontvangend koppel of ontvangende vrouw.

Het aantal donaties wordt gelimiteerd en bepaald aan de hand van het aantal families ontstaan ten gevolge van de behandeling met het donorzaad (maximum 6 verschillende families).

De commercialisering van sperma is verboden.

Eenmaal de spermadonatie werd uitgevoerd is dit onherroepelijk.

De donor heeft geen enkel recht of plicht ten aanzien van het kind.

 

Wie zijn de donoren?

- Ofwel vrijwillige anonieme donoren die een ander koppel of een vrouw willen helpen om een kind te verwekken. De donor wordt hier niet voor vergoed maar ontvangt een kleine compensatie voor het salarisverlies de dag van de donatie en eventueel een compensatie voor de verplaatsingskosten.

- Ofwel gekende donoren: vaak is het een goede vriend van het koppel of van de vrouw, met de bedoeling dat het kind later weet waar hij/zij vandaan komt.

 

Welke onderzoeken moeten de donoren ondergaan?

Anonieme donoren moeten tussen 18 en 45 jaar zijn.

Ze gaan op consultatie bij een pedopsychiater of psycholoog, geneticus en fertiliteitsarts dewelke peilen naar hun motivatie en hun medische voorgeschiedenis. Deze kijken ook na dat er zeker geen potentiele medische erfelijke aandoeningen worden doorgegeven.

Aan de hand van een bloedafname worden seksuele overdraagbare aandoeningen, de meest voorkomende genetische aandoeningen (zoals mucoviscidose) en bepaalde chromosomale afwijkingen (via karyotype) opgespoord.

 

Behandeling in de praktijk

De spermadonoren geven een spermastaal af door middel van masturbatie. Vervolgens wordt het sperma behandeld in het laboratorium en in buisjes ingevroren.

Deze gaan nadien voor een bepaalde periode in quarantaine om te garanderen dat er geen risico is voor een seksuele overdraagbare ziekte.

Indien de vrouw geen echte vruchtbaarheidsproblemen heeft, zal er een intra-uteriene inseminatie gebeuren. Op het moment van de ovaluatie zal het sperma worden ontdooid en voorbereid, om vervolgens door middel van een fijne katheter in de baarmoederholte te worden gebracht.

In bepaalde omstandigheden is het nodig om een in-vitrofertilisatie uit te voeren (ondoorgangekelijke eileiders, ernstige endometriose, ...). In dat geval neemt men eicellen bij de vrouw weg om die in een laboratorium met het sperma van de donor te bevruchten.

Het embryo of de embryos die zo gevormd zijn, worden vervolgens door middel van een fijne katheter in de baarmoederholte van de vrouw gebracht, met de hoop dat ze zich innestelen en verder ontwikkelen.

Voor de fertiliteitsbehandeling zal mijn rekening houden met de fysieke eigenschappen van de donor en ontvangster.

 

Resultaten

De kans op een zwangerschap na een procedure met spermadonatie hangt af van de leeftijd van de patiënte, de eventuele onderliggende pathologie en de kwaliteit van het embryo.

 

Eventuele risico's

Zwangerschappen na spermadonatie hebben geen hoger risico om medische problemen dan zwangerschappen na normale seksuele betrekkingen. 

Het aantal miskramen of congenitale afwijkingen is identiek.

 

Wenst u anonieme spermadonor te worden?

Gelieve deze vragenlijst in te vullen. Wij zullen spoedig contact met u opnemen.